Haberciliğin üzerindeki toz bulutları

Evliyalar şehri olarak anılan, bela ve musibetlerden korunduğuna inandığımız şehrimiz Bursa’nın üzerinde bu ara kara bulutlar dolaşıyor. Yakın zamanda peş peşe yaşanan üzücü olaylara bir yenisi daha eklendi.

Tarihi Hanlar ve Çarşı Bölgesi’nin aydınlığa kavuşması adına yıkımına başlanan Boyner binasının içinde bulunan mağazanın tavanının çökmesiyle, proje bir anda toz bulutuyla çevrildi. Tedbirlerin ne denli uygulandığını bir kenara bırakırsak, insanların alışveriş yaptığı esnada tepede dozerlerin çalıştığını düşünürsek, alınan tedbirlerin pek de yeterli olmadığı apaçık ortada. En azından çalışmalar tamamlanana kadar binanın bulunduğu mağazaların ziyaretçi almamasını sağlamak en basit, en akla yatkın ve herkesçe kabul görebilecek bir tedbirdi.

Maalesef ki bütün ülkenin gündeminde yer alacak bir çökme yaşandı. Çökmenin yaşandığı mağazada alışveriş yapan vatandaşlar ise saniyelerle- ki bence mucize- enkaz altında kalmaktan kurtuldu. Ve 99 depremini anımsatan anlar yaşandı. Tahliyeyi sağlayan görevliler, binanın içinde “Sesimi duyan var mı?” diye seslenerek arama kurtarma çalışmalarını sürdürdü.

Akabinde Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Alinur Aktaş’ın “Enkaz altında kalan kimse yok” açıklaması hepimize derin bir nefes aldırdı.

Fakat, bu çökmeye rağmen yıkım çalışmaları devam ederken ziyaretçi kabulünün de sürdürülmesine ben pek anlam veremedim doğrusu…

Bununla geçmiş olsun demeden önce, sosyal medya habercilerinin yine işlerini muhteşem şekilde yaparak, “50’ye yakın yaralı olduğu tahmin ediliyor” şeklinde paylaşım yaparak korku salmaları şahsen beni yine çileden çıkardı. Haberi ilk yayınlayan olmak, ilk duyuran olmak elbette bizim işimizde önemli bir olgu. Ancak afaki ve belirsiz bilgiler üzerinden, haberi şişirerek insanları korkutmak, ya da okuyucuları yanlış algıya sürüklemek ne habercilik anlayışına uygun, ne de vicdana!

Bunun en bariz örneğini aylar önce, eski eşi tarafından öldürülen okul müdürü Yasemin Ağır’ın haberini okurken görmüştük. Utanmadan, düşünmeden ve ne yazdığının farkında olmadan, öldürülen Yasemin Ağır’ın iş arkadaşını “dostu” kelimesiyle tanıtan sözde habercilerin- ki ben onlara gazeteci demek istemiyorum- bugün aynı algıyı “50’ye yakın yaralı olduğu düşünülüyor” üzerinden yaptıklarını görüyoruz.

Benim basın sektöründeki herkese saygım var ama sadece işini insani ve doğru yapan herkese!

Geçmiş olsun Bursa, bir kez daha…