Beşiği sallayan dünyayı sallar

Yüce Allah şöyle buyurmaktadır: Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi ve anne babanıza iyi davranmanızı emretti. Onlardan biri veya ikisi yanında yaşlanırsa onlara öf bile deme! Onları azarlama! İkisine de gönül alıcı güzel sözler söyle. Onlara merhametle ve alçak gönüllülükle kol kanat ger. Rabbim onlar nasıl küçüklükte beni şefkatle eğitip yetiştirdilerse şimdi sen de onlara merhamet göster diyerek dua et.             

Buyrulduğu gibi birinci görevimiz Allah’a kulluk etmek. Hemen peşi sıra gelen ikinci görevimiz anne babaya iyilik etmektir. Ana-babaya görevimiz ne kadar mühim ki Allah’a kullukla yan yana anılmıştır. İnsanın maddi ve manevi gelişmesi için en değerli katkı, Allah’ın nimetlerinden sonra anne babanın fedakârlıklarıdır. Çocuğun varlık alanına çıkmasının asıl ve gerçek sahibi Allah, görünen sebebi ise anne babadır. Allah nimetlerini karşılıksız verdiği gibi anne baba da çocuklarının ihtiyaçlarını karşılık beklemeden yerine getirirler. Allah kuluna günahkar olsa bile nimet verdiği gibi anne baba da asi bile olsa evlatlarına desteklerini sürdürürler.

Zordur analık. Doğumundan başlayıp ölümüne kadar kaygısını taşır evladının. Çocuk yetiştirme sanattır, adeta büyük sorumluluktur. Topluma erdemli, hayırlı bir birey kazandırmaktır çabaları veya öyle olmalıdır.             

Sadece özel günlerde kapısına bir çiçek yollamakla basite indirgenecek bir şey değildir annelik. Her zaman eli öpülesidirler, bir telefonunuzla gönüllerini hoş edip onları mutlu etmek çok kolaydır mesela. Hayattayken her zaman kıymetlerini bilip baş tacı edeceğimiz günlerimiz olsun. Her günlerini anneler günü mutluluğunda yaşatalım. Bir gün değil her gün annelik yaptılar. Bize de bir gün değil her gün evlatlık yapmak düşer.