Geçmiş olsun ama kime?

Bugün güne malesef 99 depreminden bu yana en kötü depremin haberiyle uyandık. Kahramanmaraş merkezli 7,4 şiddetindeki deprem Adıyaman, Kilis, Şanlıurfa, Diyarbakır, Adana, Osmaniye, Gaziantep, Malatya ve Hatay’da büyük yıkımlara neden oldu.

Hem fiziki hem de manevi olarak…

Aslında bugünkü köşe yazımın konusu Bursa’ya gelen Vatan Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek’le yaptığımız buluşma olacaktı ama üstüne konuşmaya ya da yazmaya bile değmeyeceği için bahsini bile etmeyeceğim. Zira toplantının başında geçmiş olsun dileklerini iletip “Türkiye’nin üstüne güneş gibi doğacağız” söylemiyle devam eden buluşma boyunca çoğu meslektaşım gibi benim de aklım deprem bölgesindeydi.

Türkiye güne depremle başlamışken, siyaset konuşulması gereken en son şeydi!

Diğer yandan meslektaşlarımın “şu hashtagleri kullanırsanız haberleriniz okunur” yarışına girmesi beni hem öfkelendirdi, hem de üzdü. Enkaz altında kalan insanların sesini sosyal medyadan duyurmaya çalıştığı anlarda böylesi bir yarışın benim nezdimde bir karşılığı yok.

Geçmiş olsun Türkiye, geçmiş olsun canından can kopan depremzedeler… Geçmiş olsun insanlığımıza…