ÖVÜNMEK VE ÖVMEK HAKKINDA

İyi bir şey yapmadıktan ve bir şey başarmadıktan sonra başkalarıyla övünmenin ne faydası olabilir. Bir değeri olmayan insan aidiyetleri ile değer kazanmaz. Bir dini ve mezhebi seçmekle neden başkasından üstün olursun! Bir şeyle övünülecekse bu bir çalışma ve yetenek olmalı. Kendisini bir yere bağlamakla kimse değerli olmaz. Kendinizi yükseltin. Övünmek başarısız adamların işidir.
Aidiyetleriyle övünmek ahmakça bir şeydir çünkü bunun için çaba gösterilmemiştir. İnsan yaptığı şeylerle, sanatıyla, ilmiyle, ahlakıyla, eseriyle övünebilir. Yaptığı şeylerle ölçülür ve değerlendirilir. Ona layık bir şeyiniz yoksa tanınmış bir aileden gelmiş olmak neye yarar! Kendi dışındaki şeylerle övünmek başarısız insanların işidir. Mesela bir spor kulübünün taraftarlığıyla övünmek akıl karı mı?
Sizi övenlere de iltifat etmeyin. Sizi öven kimse sizi kendisine borçlu kılar. Onun düşünce ve inançlarına artık kolayca karşı çıkamazsınız. Söyleyeceğimiz şeylerle onu incitirsek üzülürüz. Bu ise bizi kendimiz olmaktan uzaklaştırır. Kendimizi başkasının değerlerine göre ayarlamış oluruz. İnsanların beğenisine de eleştirisine de esir olmamalıyız. Esas bizi eleştirenler bizi övenlerden daha çok bize yararlıdır.
Ancak insanları iyi şeylere teşvik etmek için övgü yapılabilir. Birisi hakkındaki samimi övgü asla unutulmaz. Nadide bir elmas gibi hafızanın bir köşesinde saklanır. Onu her hatırladıkça insana kuvvet olur. İnsanları övmek menfaatsiz olursa çok iyidir. Riyakârca ve art niyetli olursa çirkindir. Gerçeği ifade eden övgüye hepimiz muhtacız. Gerektiğinde birisi hakkında takdirkârlığımızı ifade etmekten çekinmemeliyiz.