Ronnie James Dio

16 Mayıs 2010 tarihinde vefat eden Ronnie James Dio, Gelmiş Geçmiş En İyi Rock Müzisyeni olarak tanıtılır. Bu yakıştırma, yerindedir ama eksiktir. Zira Dio, sadece sözü edilen tür değil, Heavy Metal ve Hard Rock adına da kıymetli çalışmalara imza atmış bir müzisyendir.

DeepPruple,  ondan ayrılan gitarist RitchieBlackmore’un kurduğu Rainbow, Black Sabbath, soyadını taşıyan Dio ve Black Sabbath ile Dio’nun ortak paydasının ürünü olan Heaven&Hell, ezgilerinin yıllar sonra dinlenmesini, bu grupların diğer müzik emekçileriyle birlikte  ona borçludurlar.

Kadrosunda o yer aldığı için Rainbow, Heavy Metal ile Hard Rack arasında mekik dokumuş, o zeminini hazırladığı için Black Sabbath, Rock için ter dökerken, Heavy Metal’i mekân tutmaktan kendisini alamamıştır.

1967’de, New York’a bağlı Cortland’ta kurulsa da,  kasırgasını 1970’li yıllarda estiren Elf’te profesyonel olma yolunda ilerleyen Dio, dinleyicisini sürpriz yağmuru, çoğu kez de dolusuna tutan, yaratıcılıkta sınır tanımayan bir gitarist ve müzisyendir.

Heavy Metal’in alametifarikası olan boynuzun popülerleşmesine katkı sunan Dio’nun, gotiği edebiyatla buluşturan Mary WollostonecraftGodwinShelley’in müzikteki karşılığı olduğu söylenebilir çünkü şarkı sözlerinde gotik unsurlar her daim ön plandadır.

Gotiğin, Ortaçağ’da ve mitolojideki izini sürmekten bıkmayan Dio, Ortaçağ’da sanılanın aksine, karanlığın değil, aydınlığın egemen olduğunu düşünmüştür. Zaten Annales Okulu’nun temsicilerinden özellikle; George Duby ve LucienFebvre’ün bilimsellikten taviz vermeyen metinleri okunduğunda karanlığın bu çağı tanımlamaya yetmediği berrak bir şekilde görülebilecektir.

Asıl adı Ronald James Padavona olan ve Ronnie James Dio’yu sahnede kullanan Dio’nun, soyismini, mafya babası JhonnyDio’yu çağrıştırmak için tercih ettiği rivayet edilse de, bu rivayet onun kalburüstü bir sima olduğu hakikatini değiştirmeye yetmez.

Mitolojiye de kronolojiyi ters yüz ederek odaklanan Dio’nun ezgilerine kulak kesilenler, yoğunlaştığı müzikleri de aynı muameleden ziyadesiyle nasiplendiren bir müzisyenle buluştuklarını düşünmekten kendilerini alamamışlardır.

Gotiği sadece şarkı sözlerine değil, sesine de yediren Dio, gotik kadar distopik söyleme de uzak durmamıştır. Karanlıkta aydınlık görmesi zaten onun distopiklere de yaklaşmasını beraberinde getirmiştir.

Özelde Ronnie James Dio ve canciğer kuzu sarması olduğu müzik türlerinin Türkiye’de tam anlamıyla karşılığını bulmak, bulmak için çaba sarf edeni hayal kırıklığına uğratacaktır çünkü Türkiye, bir elin parmaklarıyla sınırlı iyi niyetli isimlere ve gruplara rağmen, Rock’uRak’laştıran müzisyenler ve gotik, mitoloj, Ortaçağ başlıklarının altını layıkıyla dolduramamış bilimsel perspektiften mahrum  bilim insanlarının ülkesi olma yolunda emin adımlarla ilerlemektedir.